De etsen, tekeningen en schilderijen van 1953-1960, de zogenaamde Missing Years, behoren tot Anton Heyboer’s meest oorspronkelijke werk.
Hij maakte ze als een dagboek van zijn bestaan.
Ze zijn ruw en elegant, hebben een eigen beeldtaal en zijn tijdloos. Ze zijn niet gemaakt om mooi te zijn, maar heel sierlijk en fascinerend om naar te kijken, zoals primitieve kunst puur.
De etsen zijn meest droge naald etsen en in een zeer kleine oplage door Anton Heyboer zelf gedrukt. Heyboer was in die tijd zeer precies in zijn oplagenummering.